Między życiem a snem
na motywach "Procesu" Franza Kafki.
Przekład tekstu - Bruno Schulz XX premiera Grupy Teatralnej "od jutra" Premiera: 1 kwietnia 1995r. OSOBY JÓZEF K. - Krzysztof Boroń STRAŻNIK I - Katarzyna Krysiak STRAŻNIK II i ADWOKAT - Maciej Wąsiewicz PANI GRUBACH - Joanna Perkowska NADZORCZYNI - Joanna Krawczyk PANNA BURSTNER - Anna Mikołajczyk PRACZKA - Dominika Bonisławska SĘDZIA i KSIĄDZ - Krzysztof Ryzlak PANNA MONTAG - Beata Krężel CIOTKA - Aleksandra Czajkowska DZIEWCZYNKA - Agnieszka Wiśniewska Scenografia - Krzysztof Ryzlak, Mariusz Szatkowski Kostiumy - Agnieszka Dąbrowska, Krzysztof Ryzlak Maski - Agnieszka Dąbrowska Scenariusz i reżyseria - KRZYSZTOF RYZLAK W spektaklu wykorzystano fragmenty muzyki Witolda E. Szczurka z płyty "The Spark" i Orkiestry Ósmego Dnia z płyty "Muzyka na koniec" Dziękujemy za pomoc: Bożenie Perkowskiej, Mariuszowi Szatkowskiemu, Mani Murzynowskiej, Bożenie Sapiejce i Anicie Majewskiej. |
Centralnym problemem prozy Kafki, wg Krzysztofa Ryzlaka, jest udręka samotnego człowieka zagubionego w obcym mu, wrogim, zbiurokratyzowanym świecie, którego mechanizmu nie może pojąć i próbuje walczyć z jego anonimowym siłami. Z prozy Kafki reżyser wybrał temat podstawowy i najważniejszych bohaterów i cały spektakl zamknął w czterech ścianach wynajmowanego mieszkania K. Nadało to spektaklowi jeszcze bardziej dusznej i ciasnej atmosfery, zaanektowania przez system najintymniejszych miejsc i chwil bohatera. Młodzi adepci sztuki aktorskiej podołali trudnemu wyzwaniu i przedstawili ten problem w sposób przejrzysty i trafny.
„Na Sali przeważała młodzież, aktorzy mieli po naście – dwadzieścia – parę lat, niewielkie doświadczenie teatralne. Spektakl jednak wart jest obejrzenia – XX premiera Grupy Teatralnej „od jutra” może jest jej wkraczaniem w dojrzałość, a na pewno krokiem naprzód tejże formacji” – pisze Agnieszka Kaniewska na łamach gazety.
„Na Sali przeważała młodzież, aktorzy mieli po naście – dwadzieścia – parę lat, niewielkie doświadczenie teatralne. Spektakl jednak wart jest obejrzenia – XX premiera Grupy Teatralnej „od jutra” może jest jej wkraczaniem w dojrzałość, a na pewno krokiem naprzód tejże formacji” – pisze Agnieszka Kaniewska na łamach gazety.
Franz Kafka
urodzony w 1883 roku, pochodził z niemieckojęzycznej, żydowskiej rodziny z Pragi. Jest największym niemieckim pisarzem naszych czasów. Studiował prawo na niemieckim uniwersytecie w Pradze, a od roku 1908 pracował jako podrzędny, skromny urzędnik w bardzo Gogolowskim biurze firmy ubezpieczeniowej. Prawie żadnego z jego sławnych dzisiaj dzieł, takich jak "Proces" (1925) czy "Zamek" (1926) nie wydano mu za życia. Swoje największe opowiadanie "Przemiana", po niemiecku "Die Verwandlung", napisał jesienią 1912 roki i wydał w Lipsku w październiku 1915 roku. W 1917 roku zaczął pluć krwią resztę jego życia, okres siedmiu lat, naznaczyły pobyty w środkowoeuropejskich sanatoriach. W ostatnich latach swego krótkiego życie (umarł w wieku 41 lat) miał udany romans i mieszkał ze swoją ukochaną w 1923 roku w Berlinie. Wiosną l924 udał się do sanatorium w okolicach Wiednia, gdzie umarł w dniu 3 czerwca na gruźlicę. Pochowano go na żydowskim cmentarzu w Pradze. Swojego przyjaciela Maxa Broda poprosił, aby spalił wszystko, co napisał, nawet to, co było już wydane. Na szczęście Brod nie zastosował się do prośby przyjaciela. Powieści "Proces", "Zamek", "Ameryka" zostały wydane pośmiertnie i wzbudziły powszechne zainteresowanie. W spuściźnie literackie Kafka pozostawił kilkadziesiąt krótkich utworów, miniatur, nowel i przy powieści. Proza intymna obejmuje m.in. "Listy do Mileny", Listy "1902-1922", "Listy do Felicji" oraz "Dzienniki 1910-1923".
Centralnym problemem prozy Kafki jest udręka samotnego człowieka zagubionego w obcym mu, wrogim, zbiurokratyzowanym świecie, którego mechanizmu nie może pojąć i próbuje walczyć z jego anonimowym siłami.
Takim udręczonym samotnikiem jest Józef K., bohater "Procesu" skromny urzędnik bankowy, który w czasie trwającego cały rok procesu nie znając aktu oskarżenia ani sędziów, powoli ulega fascynujące potędze nieuchwytnego sądu. Ów sąd stanowi metaforyczną wizje współczesnej pisarzowi rzeczywistości społecznej.
Oryginalna twórczość Kafki wyrosła na gruncie ekspresjonizmu, ale wybiega daleko poza ten kierunek. Jego utwory są wciąż popularna i nadal wywierają wpływ na rozwój współczesnej prozy światowej.
Centralnym problemem prozy Kafki jest udręka samotnego człowieka zagubionego w obcym mu, wrogim, zbiurokratyzowanym świecie, którego mechanizmu nie może pojąć i próbuje walczyć z jego anonimowym siłami.
Takim udręczonym samotnikiem jest Józef K., bohater "Procesu" skromny urzędnik bankowy, który w czasie trwającego cały rok procesu nie znając aktu oskarżenia ani sędziów, powoli ulega fascynujące potędze nieuchwytnego sądu. Ów sąd stanowi metaforyczną wizje współczesnej pisarzowi rzeczywistości społecznej.
Oryginalna twórczość Kafki wyrosła na gruncie ekspresjonizmu, ale wybiega daleko poza ten kierunek. Jego utwory są wciąż popularna i nadal wywierają wpływ na rozwój współczesnej prozy światowej.
Zdjęcia ze spektaklu
Foto: Jadwiga Rzetelska, Krzysztof Ryzlak, Krzysztof Lenartowski, archiwum Grupy